Dans voor mij komt uit!
En toen… was Dans voor mij ineens naar de drukker! In plaats van in de herfst, zoals ik in mijn vorige blogje zei, heb ik het boek over twee dagen in handen. Het is zo onwerkelijk! Maar tegelijkertijd zo fantastisch leuk 🙂 Castlefest Castlefest was de reden dat alles ineens in een stroomversnelling raakte. Zilverspoor wilde Dans voor mij heel graag op dat festival uitbrengen, en dat betekende dat mijn redactrice, Diana, en ik ineens wel heel vlot aan de bak mochten. Ik vond het edit-proces in eerste instantie heel spannend – je geeft toch jouw verhaal ineens in handen van een ander… en wat nou als het slecht is? Er plotgaten van een mijl groot in zitten? Ze je schrijfstijl vreselijk vinden? Het is toch heel anders als een professional er naar kijkt he? Gelukkig is Diana fantastisch, en behept met een hele stevige dosis humor. We pasten wat mij betreft fantastisch bij elkaar, en als ik er op terug kijk was het heel druk, maar ook ontzettend leuk, en heb ik er ook veel van geleerd. Tienduizend stopwoordjes Want oh allemachtig, wat word je blind voor je eigen werk. De stopwoordjes (erg, duidelijk, totaal, compleet…) waren niet aan te slepen. Aan het plot zelf hebben we niet eens zoveel veranderd trouwens, hartstikke fijn. Het ging veel vaker om de vorm: actiever schrijven, meer dialoog toevoegen, niet alle wereldbouw in een keer over je lezer uitstorten. De tekst is compacter en loopt vlotter, en toch is het nog steeds hetzelfde verhaal. Zo bijzonder! For Christ sake write and don’t worry about what the boys will say nor whether it will be a masterpiece nor what. I write one page of masterpiece to ninety one pages of shit. I try to put the shit in the wastebasket. Ernest Hemingway Het is niet meer van mij En nu? Nu de laatste punt gezet is, het nawoord geschreven is… Er een ISBN nummer opgeplakt is, de cover gemaakt en opnieuw gemaakt en weer opnieuw gemaakt is… nu is het naar de drukker. Heb ik het verhaal een zetje gegeven en is het niet meer van mij, maar van de lezer. Doodeng vind ik het, en tegelijkertijd ook zo gaaf! Wat gaat een lezer, die mij niet kent, er van vinden? Welke reviews ga ik straks lezen op Goodreads? Wat gaan mensen die het op Castlefest oppakken en hopelijk kopen vinden van Liv en Jesse, van Jason en Milan? Ik kan alleen maar afwachten. Maar eerst, op naar Castlefest! Ik hoop dat ik veel van jullie mag ontmoeten!
Het is een jaar verder … hoe zit het nu met dat boek?
Vorig jaar vertelde ik met veel enthousiasme – 2024 is het jaar van de Draak, en alles komt samen! Intussen zijn we al weer in het jaar van de Slang aanbeland, en waar ik vorig jaar nog vertelde dat mijn boek bij Zilverspoor er in januari 2025 aankwam, is het daar heel stil gebleven. Dat betekent niet, dat er niets gebeurt 😉
Het jaar van de Draak – alles komt samen!
Volgens de Chinese astrologie is 2024 het jaar van de Draak. Een jaar van groei, ambitie, je dromen najagen en uit laten komen. Ergens voelt het of ik de afgelopen jaren bezig ben geweest om hier uit te komen. En hier is nu!
Out with the old, in with the new
Poeh, wat een jaar als ik zo terug kijk. Niet alleen op persoonlijk vlak, maar ook qua schrijven. Ik weet nog dat ik het jaar vol enthousiasme begon na NaNoWriMo vorig jaar, waarin ik eindelijk fatsoenlijk aan de slag ging met mijn lange manuscript. De werktitel was toen “Dans voor mij” en dat is uiteindelijk ook de echte titel geworden. De plot speelde al lang in mijn hoofd, sinds het begin van 2018 (daar kun je hier meer over lezen) maar ik kon er eigenlijk pas fatsoenlijk in 2021 aan beginnen. Ik schreef er 50.000 woorden aan in november, en daarna lag ik even stil. Dat is wel typisch voor mij denk ik – als (vermoed ik) lichte ADHD’er werk ik in batches, zoals mijn man altijd zegt. Ik werk beter onder druk van een deadline, dus korte verhalen voor wedstrijden zijn voor mij een uitkomst … een lang verhaal zonder deadline? Daar heb ik duidelijk meer moeite mee. De eerste helft van het jaar was niet heel geweldig. Kopzorgen om werk, ik sliep heel slecht, en liep eigenlijk op mijn tandvlees. Halverwege het jaar heb ik bewust het roer omgegooid en allerlei zaken aangepakt in mijn leven die me stress opleverden. En dat heeft gewerkt. Een opgeruimd hoofd betekent ruimte voor andere zaken. Ik perste er twee korte verhalen uit, eentje voor Waterloper en eentje voor een bundel, en structureel werken aan Dans bleef wel even liggen. Toch pielde ik er in de loop van 2022 steeds weer aan. Ik geloof in dit verhaal, en ik wilde het gewoon een keer afschrijven. Nog zo’n dingetje – ergens mee starten, sure! Afmaken? Euh … jaaaa ok. Opnieuw, korte verhalen zijn daarin een uitkomst 🙂 Toen ik gisteravond eens bij elkaar optelde hoeveel woorden ik eigenlijk geschreven had dit jaar, verwachtte ik daar niet zo heel veel van. Ik wist even niet precies meer hoeveel ik nu al van Dans had staan toen het jaar begon – maar alles bij elkaar heb ik dit jaar gewoon meer dan 50.000 woorden geschreven. En dan heb ik niet eens NaNoWriMo echt gedaan dit jaar. November was niet het juiste moment in 2022: ik was de ene baan aan het afronden, en in afwachting van de volgende, en dat leverde me veel stress op. December echter … dat ging helemaal prima. En zo ga ik het jaar echt bijzonder tevreden uit! Dus, wat schreef ik nu eigenlijk? “(Niet) alle verhalen zijn liefdesverhalen” – Kort verhaal voor Waterloper “Bloedrooster” – Kort verhaal voor de bundel Bloedzuigers in de polder, de allereerste bundel waar ik voor gevraagd werd, hoe cool! Ik rondde de first draft van “Dans voor mij” af. Hoezee! Zo bij elkaar lijkt het niet veel – maar voor Dans schreef ik dus over het jaar heen bijna 40K! Ik ben tevreden. Wat leverde dit jaar me op? Een mooie vijfde plek voor het Waterloper verhaal. Daar was ik echt blij mee, want voor mij was dit een uitstapje naar “harde” sci-fi, wat ik niet heel veel doe in korte verhalen. Ook is dit verhaal een mogelijke start voor een nieuw boek. Een publicatie van “Bloedrooster” in Bloedzuigers in de polder, die as we speak uitgekomen is -> hier kun je m aanschaffen als je wilt! Een manuscript van meer dan 85K aan woorden dat in 2023 hopelijk klaar is voor redactie. En daar heb ik enorm zin in En, als kers op het toetje, een publicatie van maar liefst twéé verhalen (solo: Heathcliffs ronde, in collab met Kelly: Het water kruipt waar het niet gaan kan) in Edge Zero. En die laatste was nog de runner up voor de publieksprijs van Edge Zero ook. Al met al een bijzonder geslaagd jaar dus. En 2023? Wat heb ik voor plannen? Als ik naar het komend jaar kijk, dan heb ik daar echt enorm veel zin in. Zoveel te doen 🙂 Op een rij: “Dans voor mij” herschrijven, proef laten lezen en hopelijk een redactieronde voor evt publicatie Ik wil zeker twee verhalen naar Waterloper inzenden Ook wil ik wel weer eens een verhaal insturen naar de Harland Awards Inmiddels heb ik een aantal verhalen klaar staan die zo in een eigen bundel kunnen. Die wil ik nog aanvullen met één of twee extra verhalen Proberen wat meer kortverhalen gepubliceerd te krijgen, hetzij met al bestaande verhalen, hetzij met nieuwe dingen voor bundels zoals de In de Polder reeks Een aantal zaken proeflezen voor bevriende schrijvers. Oa Riske en Thomas, yup, ik moet nog steeds met jullie verhalen aan de slag! Voor nu rest me niets anders dan jullie allemaal een hele fijne jaarwisseling te wensen – tot aan de andere kant! ♥