En toen… was Dans voor mij ineens naar de drukker! In plaats van in de herfst, zoals ik in mijn vorige blogje zei, heb ik het boek over twee dagen in handen. Het is zo onwerkelijk! Maar tegelijkertijd zo fantastisch leuk 🙂

Castlefest

Castlefest was de reden dat alles ineens in een stroomversnelling raakte. Zilverspoor wilde Dans voor mij heel graag op dat festival uitbrengen, en dat betekende dat mijn redactrice, Diana, en ik ineens wel heel vlot aan de bak mochten.

Ik vond het edit-proces in eerste instantie heel spannend – je geeft toch jouw verhaal ineens in handen van een ander… en wat nou als het slecht is? Er plotgaten van een mijl groot in zitten? Ze je schrijfstijl vreselijk vinden? Het is toch heel anders als een professional er naar kijkt he?

Gelukkig is Diana fantastisch, en behept met een hele stevige dosis humor. We pasten wat mij betreft fantastisch bij elkaar, en als ik er op terug kijk was het heel druk, maar ook ontzettend leuk, en heb ik er ook veel van geleerd.

Tienduizend stopwoordjes

Want oh allemachtig, wat word je blind voor je eigen werk. De stopwoordjes (erg, duidelijk, totaal, compleet…) waren niet aan te slepen. Aan het plot zelf hebben we niet eens zoveel veranderd trouwens, hartstikke fijn. Het ging veel vaker om de vorm: actiever schrijven, meer dialoog toevoegen, niet alle wereldbouw in een keer over je lezer uitstorten. 
De tekst is compacter en loopt vlotter, en toch is het nog steeds hetzelfde verhaal. Zo bijzonder!